با پیشرفت علم پزشکی در قرن بیستم توجه به نقش شفا بخش باغهای زن ژاپنی (Japanese Zen Gardens) و باغهای صومعه ای (Cloister Gardening) رنگ باخته بود ولی خوشبختانه توجه مجدد به این سری از باغات بدلیل نقش مهمی که در کاهش بیماریهای اعصاب، روان، فکر و کل بدن دارند، احداث و نگهداری و استفاده از این باغات شکل و رنگ تازه ای به خود گرفت. دکتر راجر اولریخ از دانشگاه تگزاس ثابت کرد بیمارانی که بعد از عمل جراحی در اتاقی مشرف به منظره ای از باغی زیبا بستری میگردند دوره رکاوری کوتاهتری داشته نیاز کمتری به مصرف دارو دارند و زودتر بیمارستان را ترک میکردند. در حالی که بیماران مشرف به مناظر ساختمانی و دیوارهای بلند، دقیقا برعکس بودند. داشتن احساس بهتر، کاهش استرس و افزایش امید به زندگی از دلایل بهبود سریعتر بیماران دسته اول ذکر شده است. از ویژگیهای مهم باغات شفا بخش رعایت اصول اولیه معماری منظر(شامل یکپارچگی، سادگی، داشتن تنوع، تعادل، تاکید و انتقال نرم) نگهداری آسان، دقت در انتخاب گیاهان، امکان تماس و لمس فیزیکی گیاهان (Horticulture Therapy) و مهمتراز همه داشتن ظاهری آراسته و زیبا در کل باغ بوده است. استفاده از گیاهان دارویی با رنگها، بوها و بافتهای متعدد از بهترین پیشنهاد ها برای این باغات میباشند. استفاده از بسترهای کشت برآمده که ویلچر سواران براحتی امکان تماس با گیاهان را داشته باشند و گیاهان دارویی دارای برگها لطیف (برگهای چرمی نرم یا پوشیده از کرک های نرم) ودارای گلهای لطیف در این باغات قابل توصیه اند. از کاشت گیاهانی که حشرات و بخصوص زنبورهای زیادی را جلب میکنند و نیازمند به سمپاشی های مکرر سالانه دارند، گیاهان سمی،گیاهانی با سیخ و تیغ فراوان و حساسیت زا در این باغات میبایست خوداری گردد. انجمن باغبانی شفای امریکا (AHTA) دارای سایتی مشتمل بر تحقیقات، آموزش و به اشتراک گذاردن تجربیات بین اعضای این انجمن در خصوص تاثیرات مثبت گیاهان در بهبودی بیماران مختلف میباشد.